Gou word dit duidelik dat dit in ’n dramatiese, kleurrryke en feestelike langtafel-produksie in Bella Niehaus se Duinhuis op die Langebaan-strandmeer gaan ontaard. Gevatte Whatsapp-boodskappe vol kreatiewe idees vlieg tussen die sjefs, stileerders, grimeerder, modemense, kameramanne, teksskrywer, vervaardigers en aanbieders rond. So ontstaan daar ’n varkvleis-kitsfamilie wat van mekaar hou voor hulle mekaar nog ontmoet het.

As daar een ding is wat ’n mens oor Bella kan sê, is dat sy haarself met alles waaraan sy haar hand slaan, herontdek. Wanneer sy ’n visie het, kan niks haar stuit nie. Vir die stilfotografie en die DEKATv-insetsel kom haar inspirasie uit Salvador Dalí se surrealistiese kookboek, Les dîners de Gala, waar alles gekenmerk word deur oorvloed, oormaat en swierigheid. En op hierdie feestelike dag is dit waar DEKAT, met behulp van die SA Varkvleisprodusente,  Bella se Dalí-visie met flair en elegansie tot praktiese uitvoer bring.

Die dag breek met groot afwagting aan. Teen sonsopkoms, met die strandmeer nog in digte mis gehul, is Bella se duinhuis al in rep en roer. . Alles moet soos ’n groot legkaart inmekaar pas en genoeg ruimte laat vir die varkvleisfamilie om soos een groot organisme asem te haal. Terwyl die sjefs in die kombuis besig is, word grimering in ’n hoek gedoen en die stileerders tower die langtafel om in ’n eksotie-sensuele Dalíesque over-the-top extravaganza. Niks ontgaan Miss Bella se oog nie. Kleurryke uitrustings, maskers en juwele word nagegaan. Haarstiliste pluis en jel kuiwe uit dat dit dóér staan. Kameramanne toets beligting en klank. Aanbieders gaan tekste deur. Assistente fladder rond.

Die meester-stilfotograaf, Francois Pistorius  is met die hand uitgesoek. Hy en Bella kom ’n lang pad en hy was die fotograaf van haar boek wat pas die 2020 internasionale Gourmandprys in Parys as die beste onthaalkookboek ter wêreld gewen het. Francois glimlag stil-tevrede vir die ongelooflike lig waarmee hy in Bella se huis werk. Al die mure  is grys beton so die kos sal goed vertoon op enige plek in die huis.  “Uitdagings om mooi foto’s te neem raak aansienlik minder wanneer mens met sulke ongelooflike sjefs en mooi kos werk,” sê die meester.

Ek en  Marieta Human, vryskutkoskenner en resepontwikkelaar,  vat ‘n blaaskans op die stoep met die glasblou strandmeer aan ons voete.

“Waarom is varkvleis besig om al hoe gewilder te word?,” vra ek.

“Die groei in varkvleisverbruik is ’n wêreldtendens omdat dit volgens volhoubare beginsels geproduseer word en dit is beslis vriendeliker vir die  planeet. Dit is bekostigbaar en ongelooflik veelsydig, want jy kan omtrent enigiets daarmee doen. Die wêreld se koskuns word baie beïnvloed deur die Oosterse lande en by hulle is varkvleis verreweg die gewildste vleissoort. Daar is baie dinge wat varkvleis uniek maak en die belangrikste is die geurkombinasies wat jy daarmee kan regkry, veel meer as enige ander vleissoort. Jy kan met ’n sout-, soet- of suurprofiel werk of dit selfs meng. Dit is die enigste vleis wat uitstekend kombineer met vrugte én groente.”

Die lewendige  Abigail Donnelly is Woolworths TASTE-tydskrif se kosredakteur en daar is vir haar niks lekkerder as om met nuwe resepte te eksperimenteer nie. Haar entoesiasme is aansteeklik. Daar word in die gange gefluister dat sy in resepte droom. Sy daag op met haar gunsteling: ’n reusagtige organiese varkboud wat ’n boer spesiaal vir haar geslag het. Haar voorliefde is om met heel snitte te werk. “Jy kan sien, selfs die pootjie is nog vas aan die varkboud! Ek het dit stadig in die oond vir omtrent agt uur gebak met ’n lieflike verjus, lourierblare en knoffel. Dit gaan nou afgerond word met heuninggeroosterde kaalgatperskes.”

Volgens Abigail is daar ’n metamorfose in die rigting van beter kos. Die verskuiwing in die kulinêre arena is terug na eenvoud. Dit gaan oor minder bestanddele van hoogstaande gehalte wat  met ‘n skeutjie dapperheid en baie kreatiwiteit voorgesit word.. Die eindproduk is liplekkergeregte wat spreek van eenvoud, volhoubaarheid en stil elegansie.

As daar iemand is wat uit elke hoed ’n ander veelkleurige haas kan pluk, is dit die sjef Johnny Hamman van Slippery Spoon. So 15 jaar gelede het Heston Blumenthal die kulinêre wêreld geskok en uit hul gemaksones laat klim met sy ontbytspek-en-eierroomys wat later een van sy mees  kenmerkende geregte geword het. Die woonkamer en kombuis het tot stilstand gekom toe Johnny met flair, drama en passie begin werk. Bolle droë ysrook het uit sy mengbak begin opstyg. Vingers is afgelek. Almal het ge-oe! en -aa! Die finale produk lyk soos ’n delikate beeldhouwerk.

Ek vra vir Johnny wat hy sal aanbeveel as ek ’n nederige varkribbetjie oor kole wil braai. “Ek glo in vinkelsaad, gerooster in ’n pan, saamgeblits met heuning. Die varkrib moet baie stadig op die vuur staan en dan smeer jy elke halfuur die heuning oor, en ook as dit klaar gebraai is. Dan strooi jy gerookte soutvlokkies daaroor en siedaar! . So maklik soos dit.”

As daar ’n sjef is wat geen bekendstelling nodig het nie, is dit die vriendelike, innemende Reuben Riffel. Ek gaan staan by hom waar hy besig is om met yslike vlamme iets in ’n pan te flambé. Sy geregte spreek van eenvoud en geure wat perfek gebalanseer is. Hy hou nie van te veel reëls nie en daag sy eie smake uit met eksperimente om sodoende nie in ’n groef te verval nie, daarom pas hy gedurig sy resepte aan. Hy verkies ook om seisoenaal met vrugte en groente te werk. “Produkte wat in seisoen is, is altyd smaakliker en dit daag ‘n mens uit om met nuwe moontlikhede te eksperimenteer.

Reuben het ’n varklende saamgebring (maar vir ons het dit pork belly gebly).. Dit bly ’n gunsteling omdat die lekker afwisselende lagies vet en vleis die heerlikste geure voortbring. Ek vra hom wat hy op ’n Sondag vir sy familie sal voorsit. “In die winter hou ek van ’n heerlike varknek  wat nie te lank gekook word nie. En ‘n goeie varkskouer neem my dadelik terug na my kleintyd – dit was altyd my ma se Sondagmiddag-potroast. ”

Goeie kos gaan saam met  goeie pasmaatwyne . Om daarvoor te sorg, het Izelle van Blerk, senior wynmaker van KWV-wyne van haar Die Mentor terroirgedrewe reeks saamgebring. “As jy tien jaar gelede vir my sou sê dat kos so ’n groot fokus vir wynmakers sou word, sou ek jou nie geglo het nie. Elke unieke geur van die kos en die wyn moet mekaar komplementeer. Vandag se varkvleisgeregte is perfek vir die wyne wat ek gaan skink. Vir Abigail se varkboud kies ek die KWV The Mentors Petit Verdot. Dit is ’n skaars kultivar en baie uniek met geure van pruime en kersies en konsentrasie en struktuur op die palet. Ek dink ook hierdie wyn pas baie goed by haar persoonlikheid. Vir die varklende drink ons ’n Malbec met kruisement- en framboosgeure waarvan net 1000 genommerde bottels bestaan. ’n Uitstekende wyn vir ’n wêreldklasgereg. En dan die speken-eierroomys! Daarby bedien ek ons vlagskipwyn, Abraham Perold, ’n versnit met 30% eg Suid-Afrikaanse pinotage.

Toe die son begin water trek oor die strandmeer en die middag in ryk kleure oor die water begin loom, word ons verder opgedress met juwele, funky knoopsgatruikers met rissies, wortels, fluweelblomme en allerhande interessanthede wat Dalí jaloers sou maak. Daar was meters net, ook ’n swart baadjie met blinkertjies vir een van die sjefs, maskers asof vir ’n Venesiese bal, egte diamante wat verblindend skitter. En in die  hoek waar ek gesit het, het Salvador sowaar in ’n lang koningsblou fluweelmantel gaan plek inneem en sy kop goedkeurend geknik vir die weelderige taferele wat heeldag afgespeel het. Die dag het hom welgeval.